Ons eerste echte ‘grote mensenhuis’

Marianne: “We hebben lange tijd alles gevolgd wat er gebeurde rond het Waterfront. We zijn hier heel vaak gaan kijken naar de vorderingen van de werkzaamheden.”

Rob: “We wilden graag een nieuwbouwhuis, maar niet in een rij van allemaal dezelfde woningen. Daar zijn we niet zo van gecharmeerd. De diver­siteit van het Zuidereiland sprak ons wel aan. Samen met de Oud-Hollandse stijl.”

Marianne: De plek is geweldig. Als we terugkomen van ons werk, of na een weekendje weg, voelen we ons tegelijkertijd trots en relaxed. Het is net of we in een luxe vakantiepark wonen. Dat wordt nog eens versterkt als we het geluid van de zeehonden en walrussen in het Dolfinarium horen. Vrienden van ons hebben in Nieuw-Zeeland gewoond, op het Zuidereiland daar. Nu wonen wij ook op een Zuidereiland. Dat is wel grappig.”

Rob: “Dit is ons eerste echte huis. Ik heb onder an­dere in Utrecht en Rotterdam gewoond. Ook vaak anti-kraak. Marianne komt uit Arnhem en woonde in Harderwijk op kamers en in een appartement. Samen hadden we de laatste dertien jaar een huurhuisje in Harderwijk.”

Marianne: “We kwamen tot de conclusie dat we eindelijk behoefte hadden aan een eigen huis. Het werd echt tijd om ons te gaan settelen in een ‘grote mensenhuis’. Dat was een grote stap en we hebben we het meteen maar goed aangepakt. Dit is voor ons dus in meerdere opzichten een specia­le ervaring.”